Op kamp naar de Gavers
Vertrek
In brussel Zuid zagen we een klein groepje van deelnemers… Benieuwd wat er allemaal staat te gebeuren. De ouders/familie/vrienden… mochten nog een boodschap opschrijven voor hun lieveling die ze een week lang zullen moeten missen. Wachten kan soms lang duren maar ook die tijd gaat voorbij en al snel zaten we op de trein. Ondertussen in Geraadsbergen brachten een aantal animators/instructeurs het gebouw op orde zodoende we een fijne aankomst kregen. En dat gebeurde. We kregen een koekje en drankje en maakten kennis met nog meer aanwezigen voor het zeepkisten- naai en zwemkamp. Eenmaal afscheid genomen van ouders/vrienden kon het kamp starten. Hoera!!
Iedereen maakte kennis met zijn kamer, kon het bed uittesten, valiezen uitpakken en kennismaken met de andere deelnemers. De tijd ging zo snel dat het al snel etenstijd was. Spaghetti!!!! Aan de mondjes te zien, was het lekker.
In de avond ging de groep van naaien reeds aan de slag samen met hun instructeurs. Kennismaken met de machines en regels/afspraken overlopen met een niet zo slim iemand. Wat een geluk dat jullie spruiten wel beter weten hoe je met materiaal moet omgaan. De anderen gingen doorheen het domein op zoek naar tips om de animators en instructeurs beter te leren kennen want ook dat is wel belangrijk. Wie zijn ze, wat doen ze graag, wat doen ze niet graag, waarvoor hebben ze schrik… Alles kwamen ze te weten, er waren geen geheimen.
Na zo een drukke eerste dag, was het nadien bedtijd en kon iedereen vol spanning uitkijken naar morgen. Wat zal dat brengen J
Weekverslag
Naald en draad
De groep van Naald en draad werd opgesplitst in een groepje naaien en groepje haken/breien. Mooie resultaten werden gerealiseerd, al was dit niet altijd even gemakkelijk. Geduld was een groot woord. Soms moesten ze wachten om een stofje te kiezen en te laten verknippen , iedereen had wel eens een probleem met de machine of om de juiste steek bij haken/breien te bekomen. Onze instructrices Morgane – Isabelle en Ellen konden ook niet toveren, ook zij hebben maar 2 handen om te helpen. Al doende werd geleerd en konden ze elkaar wat helpen om foutjes eruit te halen of gewoon tips te geven.
En wat werd allemaal gerealiseerd: gsm-hoesjes, turnzak, speldenkussen, haarlint, accessoires, knuffel… Verbluffend wat ze allemaal hebben gemaakt. Dikke duim aan iedereen.
Waterratten
Sommigen konden zwemmen, voor anderen waren het de eerste zwemlessen. In twee groepjes werd gewerkt om op eigen niveau vooruitgang te boeken en dat gebeurde ook.
Wie nog niet kon zwemmen startte in het klein bad met wateroefeningen. Belletjes blazen – drijven – kopje onder gaan… Dit alles werd zeker afgewisseld met wat spelen in het zwembad of de glijbaan want hella!! Zwemmen is vermoeiend hoor! Maar met spelen alleen lukt het niet… we moeten ook veel oefenen en zo kwamen we doorheen de week tot het zwemmen zelf via de krokodil-methode voor beenslag. Daarna werd ook de armbeweging erbij aangeleerd en weet je wat. Het lukte allemaal. In het groot bad heeft elk van jullie bengels een lengte van 25m gezwommen!!! Goed gedaan!!
De groep die wel al kon zwemmen, die verdiepte zich verder op de afwerking van de schoolslag – induiken in het zwembad en crawl. Ook daar werd af en toe tijd genomen voor wat spelletjes in het water of de grote glijbaan.
Zeepkistenrace
4 wielen – een stuur – remmen en een ijzeren frame… meer was er bij aanvang op zondag niet te zien van de zeepkist. Het mooie resultaat van de zeepkist is er dan ook alleen maar gekomen dankzij de werkkracht van jullie bouwkundigen. Vijzen – boren – uittekenen van ontwerpen – schilderen en monteren. Alles op alles werd gezet om tegen vrijdagmiddag een zeepkist klaar te hebben. De weergoden waren niet gunstig gezind voor de zeepkistbouwers maar ze lieten zich niet tegenhouden voor wat druppels. Het eindresultaat moest er staan en de race moest gebeuren. En zo geschiedde ook op vrijdagmiddag: de race van Geraadsbergen- De Gavers. Van op de brug schuurden ze gewapend met helm (belangrijk) en kussentje (voor de luxe) de straat af. Paar stuurfoutjes maar onder deskundig oog van Instructeur Bert werd de race tot een goed einde volbracht. Niemand gecrasht en de zeepkisten nog bruikbaar en toonbaar J. Prachtig resultaat in een korte week.
Tussendoor leerden ze ook nog de kneepjes van het vlottenbouw… alhoewel… het ene vlot was al steviger dan het andere. De zwemvesten die ze aanhadden zijn niet van pas moeten komen, dus ook daar toch wel een dikke duim voor al het werk.
Postbriefjes
Alle briefjes zijn bezorgd en altijd was er wel iets met de postbode. Niet ziek ofzo maar de post had altijd een volledig avontuur meegemaakt. De ene dag hij was in handen van een olifant en een muis, de andere dag kwam een duiker met de postbus af. Nog kwam K3 langs die een optreden deed en die de post in ontvangst had genomen. Dan was er nog eens een fee… Rare dingen allemaal maar goed J Briefjes zijn aangekomen en dat is het voornaamste.
Animatie
Na al de instructie zijn doorheen de week ook wat rare personages gepasseerd. Een politieagent met vrienden van over heel de wereld. Ze verstonden elkaar moeilijk maar ze moesten elkaar helpen een moord op te lossen. Wat denk jezelf. Dat zorgt voor problemen e, hadden jullie deugnieten er niet geweest, er was nog altijd geen duidelijkheid.
De directeur kreeg het in zijn kopje om een pretpark te bouwen in De Gavers, jaja een pretpark… Realistisch? We hebben het ontwerp maar gemaakt en zijn uitgenodigd op de opening.
Pokemon Go…. Die beestjes /wezen, je komt ze ook overal tegen en dus ook in de Gavers maar we moeten zeggen, ze hebben allen de trainingskampen goed overleefd.
Soms was wat rust ook nodig en dan was het eens een rustigere avond. Kan ook deugd doen. Met een snoepje en een drankje werd ook zo elke avond een leuke avond.
Vol energie heeft iedereen uitgekeken naar de laatste avond… waarom… geen idee. En was er toch wel geen verhuis bezig in ons gebouw. Dozen overal. Gelukkig waren er drie verhuizers, alle gelukkig…. Ze waren niet nieuwsgierig hoor naar de inhoud… Sommige dozen riepen ook herinneringen op en wat doe je met herinneringen… levend vertellen e. Lachen gieren brullen met alle anekdotes. Op het einde van de verhuis, wat doe je dan… Je bent moe maar wil nog eens klinken op de goede afloop. En dat werd bij ons niet minder gedaan. Party in een leeg huis!!!
Bedankt aan iedereen voor het leuke kamp. Wij hebben er ongelofelijk van genoten, hebben veel lachende gezichtjes gezien.
De website heeft langer geduurd dan voorzien, waarvoor onze excuses maar nu hebben jullie alles in één keer en kunnen ze net voor aanvang van school nog eens nagenieten van hun hopelijk leuke kamp.
Tot volgend jaar!!
In brussel Zuid zagen we een klein groepje van deelnemers… Benieuwd wat er allemaal staat te gebeuren. De ouders/familie/vrienden… mochten nog een boodschap opschrijven voor hun lieveling die ze een week lang zullen moeten missen. Wachten kan soms lang duren maar ook die tijd gaat voorbij en al snel zaten we op de trein. Ondertussen in Geraadsbergen brachten een aantal animators/instructeurs het gebouw op orde zodoende we een fijne aankomst kregen. En dat gebeurde. We kregen een koekje en drankje en maakten kennis met nog meer aanwezigen voor het zeepkisten- naai en zwemkamp. Eenmaal afscheid genomen van ouders/vrienden kon het kamp starten. Hoera!!
Iedereen maakte kennis met zijn kamer, kon het bed uittesten, valiezen uitpakken en kennismaken met de andere deelnemers. De tijd ging zo snel dat het al snel etenstijd was. Spaghetti!!!! Aan de mondjes te zien, was het lekker.
In de avond ging de groep van naaien reeds aan de slag samen met hun instructeurs. Kennismaken met de machines en regels/afspraken overlopen met een niet zo slim iemand. Wat een geluk dat jullie spruiten wel beter weten hoe je met materiaal moet omgaan. De anderen gingen doorheen het domein op zoek naar tips om de animators en instructeurs beter te leren kennen want ook dat is wel belangrijk. Wie zijn ze, wat doen ze graag, wat doen ze niet graag, waarvoor hebben ze schrik… Alles kwamen ze te weten, er waren geen geheimen.
Na zo een drukke eerste dag, was het nadien bedtijd en kon iedereen vol spanning uitkijken naar morgen. Wat zal dat brengen J
Weekverslag
Naald en draad
De groep van Naald en draad werd opgesplitst in een groepje naaien en groepje haken/breien. Mooie resultaten werden gerealiseerd, al was dit niet altijd even gemakkelijk. Geduld was een groot woord. Soms moesten ze wachten om een stofje te kiezen en te laten verknippen , iedereen had wel eens een probleem met de machine of om de juiste steek bij haken/breien te bekomen. Onze instructrices Morgane – Isabelle en Ellen konden ook niet toveren, ook zij hebben maar 2 handen om te helpen. Al doende werd geleerd en konden ze elkaar wat helpen om foutjes eruit te halen of gewoon tips te geven.
En wat werd allemaal gerealiseerd: gsm-hoesjes, turnzak, speldenkussen, haarlint, accessoires, knuffel… Verbluffend wat ze allemaal hebben gemaakt. Dikke duim aan iedereen.
Waterratten
Sommigen konden zwemmen, voor anderen waren het de eerste zwemlessen. In twee groepjes werd gewerkt om op eigen niveau vooruitgang te boeken en dat gebeurde ook.
Wie nog niet kon zwemmen startte in het klein bad met wateroefeningen. Belletjes blazen – drijven – kopje onder gaan… Dit alles werd zeker afgewisseld met wat spelen in het zwembad of de glijbaan want hella!! Zwemmen is vermoeiend hoor! Maar met spelen alleen lukt het niet… we moeten ook veel oefenen en zo kwamen we doorheen de week tot het zwemmen zelf via de krokodil-methode voor beenslag. Daarna werd ook de armbeweging erbij aangeleerd en weet je wat. Het lukte allemaal. In het groot bad heeft elk van jullie bengels een lengte van 25m gezwommen!!! Goed gedaan!!
De groep die wel al kon zwemmen, die verdiepte zich verder op de afwerking van de schoolslag – induiken in het zwembad en crawl. Ook daar werd af en toe tijd genomen voor wat spelletjes in het water of de grote glijbaan.
Zeepkistenrace
4 wielen – een stuur – remmen en een ijzeren frame… meer was er bij aanvang op zondag niet te zien van de zeepkist. Het mooie resultaat van de zeepkist is er dan ook alleen maar gekomen dankzij de werkkracht van jullie bouwkundigen. Vijzen – boren – uittekenen van ontwerpen – schilderen en monteren. Alles op alles werd gezet om tegen vrijdagmiddag een zeepkist klaar te hebben. De weergoden waren niet gunstig gezind voor de zeepkistbouwers maar ze lieten zich niet tegenhouden voor wat druppels. Het eindresultaat moest er staan en de race moest gebeuren. En zo geschiedde ook op vrijdagmiddag: de race van Geraadsbergen- De Gavers. Van op de brug schuurden ze gewapend met helm (belangrijk) en kussentje (voor de luxe) de straat af. Paar stuurfoutjes maar onder deskundig oog van Instructeur Bert werd de race tot een goed einde volbracht. Niemand gecrasht en de zeepkisten nog bruikbaar en toonbaar J. Prachtig resultaat in een korte week.
Tussendoor leerden ze ook nog de kneepjes van het vlottenbouw… alhoewel… het ene vlot was al steviger dan het andere. De zwemvesten die ze aanhadden zijn niet van pas moeten komen, dus ook daar toch wel een dikke duim voor al het werk.
Postbriefjes
Alle briefjes zijn bezorgd en altijd was er wel iets met de postbode. Niet ziek ofzo maar de post had altijd een volledig avontuur meegemaakt. De ene dag hij was in handen van een olifant en een muis, de andere dag kwam een duiker met de postbus af. Nog kwam K3 langs die een optreden deed en die de post in ontvangst had genomen. Dan was er nog eens een fee… Rare dingen allemaal maar goed J Briefjes zijn aangekomen en dat is het voornaamste.
Animatie
Na al de instructie zijn doorheen de week ook wat rare personages gepasseerd. Een politieagent met vrienden van over heel de wereld. Ze verstonden elkaar moeilijk maar ze moesten elkaar helpen een moord op te lossen. Wat denk jezelf. Dat zorgt voor problemen e, hadden jullie deugnieten er niet geweest, er was nog altijd geen duidelijkheid.
De directeur kreeg het in zijn kopje om een pretpark te bouwen in De Gavers, jaja een pretpark… Realistisch? We hebben het ontwerp maar gemaakt en zijn uitgenodigd op de opening.
Pokemon Go…. Die beestjes /wezen, je komt ze ook overal tegen en dus ook in de Gavers maar we moeten zeggen, ze hebben allen de trainingskampen goed overleefd.
Soms was wat rust ook nodig en dan was het eens een rustigere avond. Kan ook deugd doen. Met een snoepje en een drankje werd ook zo elke avond een leuke avond.
Vol energie heeft iedereen uitgekeken naar de laatste avond… waarom… geen idee. En was er toch wel geen verhuis bezig in ons gebouw. Dozen overal. Gelukkig waren er drie verhuizers, alle gelukkig…. Ze waren niet nieuwsgierig hoor naar de inhoud… Sommige dozen riepen ook herinneringen op en wat doe je met herinneringen… levend vertellen e. Lachen gieren brullen met alle anekdotes. Op het einde van de verhuis, wat doe je dan… Je bent moe maar wil nog eens klinken op de goede afloop. En dat werd bij ons niet minder gedaan. Party in een leeg huis!!!
Bedankt aan iedereen voor het leuke kamp. Wij hebben er ongelofelijk van genoten, hebben veel lachende gezichtjes gezien.
De website heeft langer geduurd dan voorzien, waarvoor onze excuses maar nu hebben jullie alles in één keer en kunnen ze net voor aanvang van school nog eens nagenieten van hun hopelijk leuke kamp.
Tot volgend jaar!!